Ako vam se desi da odete u Tunis, ne samo kao
turista, već kao radoznao čovek, srešćete se sa slojevima različitih
civilizacija i shvatiti koliko je ta zemlja interesantna, a njena
kulturna baština očuvana i bogata.
Autorka: Borka Božović
Izvor: Danas Tunis
je zanimljiv grad, prestonica istoimene države, grad pun kontrasta,
smešten na obalama istoimenog jezera, povezanog kanalom s prostranim
zalivom Sredozemnog mora, danas znanim pod imenom Tuniski zaliv.
To je grad podignut na temeljima feničanskog naselja Tunes. Tu se
nalazi i najstarija džamija (početak VIII veka) kasnije prestonice - El
Zituna, nazvana po maslinovom drvetu, poznata i kao prestižni
univerzitet i centar okupljanja.
U VIII veku Tunis je bio
drugi po veličini grad Afrike, provincije arapskog carstva po kojoj je
ceo kontinent dobio ime. Iako se tvrdi da je zvanično osnovan 808.
godine, ovaj grad je čitav vek ranije većdobijao na značaju.
Kao i većinu mediteranskih gradova čine ga stara i moderna zdanja. Luka
i staro jezgro. Ostaci zidina iz XI veka, drevna Medina (naziv starog
grada, stare naseobine) najveća je u zemlji i pod zaštitom Uneska,
smeštena između monumentalnih kapija, istočne koja se zove Kapija mora
i severne, poznate kao Bab Sadun.
U starom delu grada nalazi
se još trinaest džamija, nastalih u različitim vremenima. Pored
pomenute i najveće El Zitune u središtu starog urbanog dela grada,
arhitektonski je posebno zanimljiva džamija Sidi Jusuf, prva turska
džamija sa oktogonalnim minaretom.
U tom starom jezgru grada
nalazi se čaršija, zvana suk (souk) sa krivudavim ulicama i
natkriljenim pasažima u kojima je smešteno mnoštvo kujundžijskih
radnji, prodavnica, sasvim malih, ali i prostranih radionica starih
zanata, narodne radinosti, gde se trguje do kasno u noći gde možete
naći tepihe, nakit, čajeve, emajliranu keramiku, kožne i drvene
predmete, grnčariju, kamene statue, duvano staklo, parfeme, mozaike,
korale...
U svakom predmetu koji se nudi ili čuva kao
eksponat, može se otkriti ponešto od različitih tragova civilizacija
(Berberi, Feničani, Rimljani, Vizantinci, Arapi, Turci, Francuzi)
prisutnih na ovom delu afričkog kontinenta.
Kroz vekove grad
se širio i stalno dobijao na značaju. Gradile su se palate (Dar el
Hadar je najstarija palata u Medini), državne zgrade, spomenici, kuće
(izuzetno lepa i vredna je arapska kuća Dar Husein). Dve druge palate
koje su nekada pripadale bogatim trgovcima i ministima - Dar ben
Abdulah i Dar Otoman - pretvorene su u nacionalne muzeje.
Za
vreme vladavine berberske dinastije Hafsida (od XIII do XVI veka) Tunis
je postao glavni grad. U njihovoj kraljevskoj palati iz XIII veka,
proširivanoj tokom kasnijih epoha, sa prekrasnim dekoracijama tavanica,
zidova, galerija, kupola - otvoren je krajem XIX veka, najpre
arheološki a potom nacionalni muzej, čuveni Muzej Bardo, jedan od
najlepših i po mozaicima među najbogatijima u svetu.
Od XVI
do XIX veka tragove ostavlja i otomanska okupacija, a nakon toga, posle
Berlinskog kongresa i francusko prisustvo dodaje tom bogatstvu
različitog nasleđa. Arhitekturu ovoga prestonog grada čine zdanja ili
detalji u kojima se prepliću elementi različitih stilova - rimskog,
arapskog, andaluzijskog, turskog, francuskog.
Tunis je grad
od skoro dva miliona stanovnika u kome možete videti, pored džamija,
katoličku katedralu, sinagogu i pravoslavnu rusku crkvu, dakle, prave
dokaze verske tolerancije. Najveći broj Tunižana su sunitski muslimani,
a neznatan procenat predstavljaju šiiti, hrišćani i Jevreji.
Velika francuska avenija, žila kucavica glavnoga grada, nosi ime Habiba
Burgibe, dugogodišnjeg predsednika Tunisa. Tu su smeštene značajne
državne institucije, hoteli, ambasade, konzulati, katedrala, čuveni
tuniski sat visok 35 metara kao jedan od simbola savremene metropole.
Paralelno sa centralnom avenijom nalazi se ulica Jugoslavija, kao lep
dokaz prijateljstva sa zemljom u kojoj sam rođena a koje više nema. Ime
ulice je ostalo, baš kao i prijateljstvo, ljubaznost i učtivost
Tunižana, svesnih svojih različitih korena, bogate prošlosti, spremnih
da doprinesu vremenu u kome se danas nalaze.
Prijem 
